OSIĄGNIĘCIA STAROŻYTNEJ MEZOPOTAMII:
1. WYNALAZKI:
- Pismo klinowe
- Kodeks Praw (tzw. Kodeks Hammurabiego)
- Zegar słoneczny
- Kalendarz
- Sumerowie prawdopodobnie wynaleźli brąz, będący połączeniem miedzi i cynku.
- Pług i radło
- Koło
- System nawadniania, poprzez wylewy rzek.
2. ROZWÓJ NAUKI:
- Wynaleziono jednostki: łokieć oraz talent.
- Zastosowano tablice do obliczania pierwiastków kwadratowych i dziesiętnych.
- Rozwój matematyki, geometrii, inżynierii, astronomii.
- Powstały państwa z administracją.
3. ARCHITEKTURA:
- Świątynie
- Zigguraty
4. SZTUKA
- Kudurru
- Lamassu
- Mozaika sztyftowa
- Zigguraty
MAPY:
Mapa z Gasur
Mapa z Gasur – jedna z najstarszych znanych map, widniejąca na pochodzącej z Mezopotamii glinianej tabliczce. Powstanie tabliczki datowane jest na okres akadyjski (XXIV-XXII w. p.n.e.). Odnaleziona ona została na stanowisku Jurghan Tabba w północnym Iraku, kryjącym pozostałości akadyjskiego miasta Gasur, które w połowie II tys. p.n.e. przejęte zostało przez Hurytów i przemianowane na Nuzi. Obecnie zabytek ten znajduje się w kolekcji Muzeum Semickiego Uniwersytetu Harvarda.
Na mapie przedstawione zostały okolice miasta Gasur. W schematyczny sposób zaznaczone zostały góry, rzeki i miasta. Na brzegach mapy zapisano nazwy czterech stron świata. Rzeka przepływająca przez jej centrum nosi nazwę Rahium. Opis towarzyszący mapie, umieszczony w jej centrum, podaje powierzchnię nawadnianych ogrodów należących do osoby o imieniu Azala.
Źródło; http://pl.wikipedia.org/wiki/Mapa_z_Gasur
Na mapie przedstawione zostały okolice miasta Gasur. W schematyczny sposób zaznaczone zostały góry, rzeki i miasta. Na brzegach mapy zapisano nazwy czterech stron świata. Rzeka przepływająca przez jej centrum nosi nazwę Rahium. Opis towarzyszący mapie, umieszczony w jej centrum, podaje powierzchnię nawadnianych ogrodów należących do osoby o imieniu Azala.Źródło; http://pl.wikipedia.org/wiki/Mapa_z_Gasur
Babilońska mapa świata
Babilońska mapa świata – schematyczna mapa znanego Babilończykom świata widniejąca na pochodzącej z Mezopotamii glinianej tabliczce, przechowywanej obecnie w zbiorach British Museum
Częściowo uszkodzona tabliczka ma wymiary 12,2 × 8,2 cm. Umieszczone na niej dwa teksty i objaśnienia na mapie zapisane są pismem klinowymw języku akadyjskim. Mapa zajmuje większą część strony przedniej. Nad nią znajduje się pierwszy z tekstów. Drugi tekst pokrywa całą tylną stronę tabliczki.Tabliczka datowana jest na VII-V wiek p.n.e., aczkolwiek najprawdopodobniej jest kopią starszej tabliczki, pochodzącej z VIII-VII wieku p.n.e., gdyż na ten okres datowane jest powstanie mapy. Jako miejsce znalezienia tabliczki podawane jest najczęściej miasto Sippar.Widniejąca na niej mapa i towarzyszące jej teksty opublikowane zostały po raz pierwszy w 1889 roku przez F.E. Peisera
Mapa zajmuje środkową i dolną część przedniej strony tabliczki. Ma ona formę dwóch koncentrycznych okręgów z ośmioma (pięć zachowanych) trójkątami wychodzącymi z okręgu zewnętrznego. W kręgu wewnętrznym znajduje się "kontynent" z zaznaczonymi miastami, krainami, górami, bagnami i kanałami. "Kontynent" z północy na południe przecina duża rzeka (dwie równoległe linie) identyfikowana z Eufratem Cały "kontynent" otacza dokoła "morze" (akad. marratu), zajmujące na mapie przestrzeń pomiędzy wewnętrznym a zewnętrznym okręgiem. Poza okręgiem zewnętrznym, oznaczone w formie wychodzących z niego trójkątów, znajdują się "wyspy" (akad. nagû), będące najprawdopodobniej legendarnymi, odległymi krainami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz